Cis „Bolko” w Wąwozie Pełcznicy (m. Świebodzice).

Do najciekawszych fragmentów Książańskiego Parku Krajobrazowego należy przełomowy odcinek rzeki Pełcznicy, pomiędzy Wałbrzychem a Świebodzicami. Pełcznica płynie tu głębokim (do 80 m) wąwozem, przechodzącym miejscami w skalisty kanion. W celu ochrony niezwykle cennych walorów przyrodniczych i kulturowych tego miejsca, powołano w 2000 r. rezerwat o nazwie „Przełomy pod Książem”.

W bogatej florze rezerwatu wyróżniają ściśle chronione cisy pospolite. Oszacowano, że rośnie tu ok. 130 drzew, z których większość ma w obwodzie pni od 80 do 130 cm. Najgrubszy o nazwie „Bolko” rośnie u wylotu wąwozu od strony Pełcznicy (część Świebodzic). Najkrótsza droga do tego cisa (250 m) prowadzi od ul. Moniuszki w Świebodzicach. Poprowadzi nas fragment zielonego Szlaku Zamków Piastowskich oraz ścieżki przyrodnicze. Do „Bolka” można również zejść czerwonym szlakiem z Zamku Książ.

Idąc do cisa „Bolko” warto zwrócić uwagę na silnie pofałdowane skały, mijane po lewej stronie.

Po krótkim spacerze docieramy do ogrodzonego płotkiem cisa, latem nieco schowanego za gęstwiną liści.

Obwód cisa „Bolko” wynosi 292 cm, wiek ok. 600 lat (niektóre źródła podają nawet 700 – letni wiek).

Widoczny na ostatnim zdjęciu wylot krótkiego tunelu jest być może jednym z wielu tajemniczych obiektów drążonych przez więźniów w czasie II wojny światowej. Ktoś lepiej poinformowany namalował farbą informację o miejscu ukrycia „Złotego Pociągu”.

Przy cisie „Bolko” ma początek ścieżka przyrodnicza prowadząca po najciekawszych miejscach okolic Zamku Książ. Na tablicy umieszczono podstawowe informacje o rezerwacie i omawianym cisie. Nie jest jednak prawdziwe zamieszczone na niej zdanie, że cis „Bolko” (obwód 292 cm) jest najgrubszym drzewem tego gatunku w Sudetach. Grubszy rośnie np. w Wałbrzychu – Sobięcinie (obwód 330 cm), Bystrzycy k. Wlenia (382 cm); Henrykowie,gm.Ziębice (340 cm); taki sam obwód ma cis w Piechowicach.

W pobliżu „Bolka” rośnie drugi sędziwy cis (ok. 240 lat), jednak znacznie mniejszych rozmiarów.

Park przy Domu Pomocy Społecznej w Świebodzicach.

Budowę pałacu w stylu renesansu angielskiego przy obecnej ul. A. Mickiewicza w Świebodzicach rozpoczął hrabia Hugo von Kramst w 1858 r. Niedługo później sprzedał go rodzinie Seidlów, którzy zorganizowali w nim zgromadzenie zakonne. Od 1954 r. w pałacu funkcjonuje Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Szkolnych de Notre Dame.

Pałac otacza założenie parkowe z ciekawym drzewostanem.

Najokazalsze drzewa w parku chronione są jako pomniki przyrody i zgrupowane są po prawej stronie drogi dojazdowej.

Najbliżej pałacu rośnie pomnikowy platan o obwodzie  337 cm.

Ponizej można podziwiać pomnikowy jesion wyniosły i klon pospolity.

Pień jesionu mierzy w obwodzie 313 cm., klonu – 327 cm.

Bliżej ogrodzenia znajduje się skupisko cisów. Dwa z nich o obwodach 176+139 cm oraz 134+169 cm posiadają status pomnika przyrody.

Z samotnie rosnącego cisa o obwodzie 226 cm zdjęto w 2011 r. ochronę pomnikową (ze względu na uszkodzony pień).

Byłym pomnikiem przyrody jest również dąb rosnący naprzeciw przypałacowego parku, po drugiej stronie ul. Browarowej.