Wyszanów – pomnikowe drzewa u ujścia Baryczy.

Barycz – największy prawobrzeżny dopływ Odry – to rzeka o długości 133 km, płynąca przez fragment Wielkopolski i północną część Dolnego Śląska. Obszar źródliskowy rzeki znajduje się w okolicach Ostrowa Wielkopolskiego, później płynie leniwie w kierunku zachodnim przez zabagnione tereny, mijając kolejno miejscowości: Przygodzice, Odolanów, Milicz, Sułów, Żmigród i Wąsosz. Nad Baryczą znajdują się ogromne kompleksy stawów hodowlanych (Stawy Przygodzickie, Możdżanowskie, Milickie), raj dla ptactwa wodno – błotnego. W celu ochrony unikalnego bogactwa przyrodniczego powołano największy w Polsce Park Krajobrazowy Doliny Baryczy, o powierzchni aż 870, 4 km².

Barycz uchodzi do Odry w pobliżu Wyszanowa – niewielkiej wsi w gminie Szlichtyngowa (pow. wschowski, lubuskie) – zlokalizowanej niedaleko granicy z woj. dolnośląskim. We wsi można odnaleźć ciekawe ruiny kościoła z XVI w.

Po dawnym pałacu pozostał tylko budynek bramny na terenie folwarku.

W pobliżu znajduje się zarastający park podworski, z drzewostanem złożonym głównie z rodzimych gatunków liściastych. W środkowej części parku, przy drodze biegnącej wzdłuż założenia, rośnie pomnikowa lipa szerokolistna o obwodzie 350 cm.

Lipa o podobnych rozmiarach rośnie bliżej południowej krawędzi parku.

Idąc dalej drogą za pomnikową lipą, dojdziemy do zrujnowanego mauzoleum rodziny Gilka – Bötzow.

Ze skarpy w okolicach mauzoleum można popatrzeć na rozlewiska  Baryczy.

Dwa pomnikowe dęby rosną w zabagnionym terenie leśnym (oddz. 323a), po drugiej (południowej) stronie Baryczy. Do drzew najłatwiej trafić z wału przeciwpowodziowego przeciętego drogą do Świerczowa. Idziemy wałem wzdłuż szpaleru obsadzonego sędziwymi dębami aż do krańca lasu. Następnie schodzimy w dół w kierunku Baryczy i w lesie między starorzeczami szukamy 2 rosnących obok siebie dębów.

GPS N 51°41′14″ , E 16°16′29″

Pomnikowe okazy mierzą w obwodzie 417 i 376 cm. Pień jednego z dębów jest mocno uszkodzony.

Dwa pomnikowe dęby rosną na niewielkich terenach leśnych porastających prawy brzeg Odry. Pierwszy z nich rośnie na skraju zagajnika, tuż obok drogi gruntowej.

GPS N 51°40′34.5″ , E 16°15′48.7″

Obwód pomnikowego debu wynosi 364 cm, wysokość 26 m.

Drugi, znacznie okazalszy dąb, rośnie ok. 100 m na południowy – zachód od pierwszego. Jego obwód wynosi 534 cm, wysokość drzewa 29 m.

GPS N 51°40′33.2″ , E 16°15′53.5″

W pobliżu nie brakuje innych sędziwych dębów o walorach pomnikowych. Poniżej zdjęcie okazu rosnącego przy starym sadzie.

Pomniki przyrody w Łęknicy (pow. żarski, lubuskie).

Łęknica to przygraniczne miasto (pow. żarski, lubuskie) położone nad Nysą Łużycką. Znaczną część miasta zajmuje wspaniały, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO transgraniczny Park Mużakowski, o łącznej powierzchni aż 728 ha (po stronie niemieckiej – 206 ha, po polskiej – 522 ha). Zwiedzanie całości założenia pałacowo – parkowego ułatwiają 2 mosty przerzucone nad Nysą Łużycką. Po stronie niemieckiej – w Bad Muskau (Mużakowie) – możemy podziwiać dwie interesujące budowle: Stary i Nowy Zamek.

Zabytkowym budowlom towarzyszą piękne okazy egzotycznych drzew, m.in.: tulipanowca amerykańskiego, cypryśnika błotnego, magnolii drzewiastej.

Polska strona parku to niezwykle skomponowane krajobrazy, długie osie widokowe oraz ogromne dęby. Dąb Odyna (o obwodzie 854 cm) i Dąb Thora (715 cm) należą do czołówki najgrubszych dębów w Polsce.

Przy głównej ścieżce, nieopodal mostu, rośnie jeden z Dębów Papieskich. Został wyhodowany z żołędzi „Chrobrego” poświęconych przez Jana Pawła II. Miejsce chyba nie przypadło mu gustu, bo należy do najmniejszych jakie widziałem (większość ma   już kilka metrów wysokości).

Można nie wierzyć, ale te ogromne dęby ani żadne inne drzewo w Parku Mużakowskim nie posiada statusu pomnika przyrody. Listę pomnikowych drzew Łęknicy można odnaleźć na tablicy ustawionej przy ulicy Hutniczej (droga między parkingiem a wejściem do Parku.

Tablicy nie ustawiono tam przypadkowo, w ogrodzie pobliskiej posesji (Hutnicza 10), rośnie pierwsze z pomnikowych drzew – okaz cyprysika groszkowego w odmianie pierzastej.

GPS N 51°32′42.8″ , E 14°44′02.8″

Obwód pomnikowego cyprysika wynosi 156 cm, wysokość drzewa 18 m.

Pomnikowy buk pospolity o obwodzie 450 cm i wysokości 29 m odnajdziemy u podnóża skarpy, na tyłach posesji przy ul. Ogrodowej 2.

GPS N 51°32′03.71″ , E 14°43′57.21″

Dąb o obwodzie 560 cm i wysokości 20 m rośnie na skarpie na tyłach domu przy ul. H. Sawickiej 7a.

GPS N 51°31′55″ , E 14°43′59″

Na południowy – wschód od miasta znajduje się stara kopalnia „Babina”, w której utworzono Geopark. Zalane wyrobiska tworzą antropogeniczne pojezierze, które można zwiedzać, wykorzystując gęstą sieć ścieżek rowerowych i pieszych. Wody w jeziorach charakteryzują się bardzo niskim pH i w zależności od rodzaju rozpuszczonych w niej pierwiastków przyjmują niebieskie lub czerwone (a nawet purpurowe) zabarwienie. Więcej zdjęć oraz informacji tutaj.

Kierując się ustawionymi drogowskazami, możemy ze ścieżek trasy geoturystycznej dotrzeć do rezerwatu „Nad Młyńską Strugą”. Chroni się tu fragment naturalnego lasu mieszanego z bogatym runem właściwym dla borów bukowo – dębowych.

Przez teren rezerwatu przechodzi szlak rowerowy prowadzący do do ruin dawnego młyna „Kucyk”. W rezerwacie znajdują się 3 drzewa o statusie pomnika przyrody. Najłatwiej odnaleźć pomnikowy modrzew europejski, rosnący 30 m na lewo od ścieżki rowerowej.

GPS N 51°31′11.3″ , E 14°46′40.1″

Drzewo mierzy w obwodzie 330 cm, wysokość okazu 30 m.

Rezerwat nad Młyńską Strugą - pień pomnikowego modrzewia latem

Pomnikowy klon jawor znajduje się poza szlakiem prowadzącym przez rezerwat i jest trudny do odnalezienia. Drzewo rośnie na końcu krótkiego szpaleru złożonego z jaworów.

GPS N 51°31′17.8″ , E 14°46′08.7″

 Drzewo mierzy w pierśnicy 285 cm, wysokość okazu  to 22 m.

Na wschodnim krańcu rezerwatu znajduje się miejsce do odpoczynku z tablicami opisującymi dawny młyn Kucyk. W pobliżu rośnie pomnikowy dąb o obwodzie 420 cm i wysokości 32 m. Aby do niego trafić, należy iść zarośniętą drogą wzdłuż ogrodzonego fragmentu lasu, do zagłębienia terenu nad rzeką Skrodą.

GPS N 51°31′18.97″ , E 14°47′59.33″