Pomnikowy wiąz górski z Jeleniej Góry.

(Edytowano 17.06.2022 r.) Na mocy Uchwały nr 392.XLII.2021 Rady Miejskiej Jeleniej Góry z dnia 29 października 2021 r. stolica Karkonoszy wzbogaciła się o nowy pomnik przyrody ożywionej. Ochroną ustawową objęto okaz wiązu górskiego (w Uchwale błędnie podano gatunek – wiąz pospolity) rosnącego po prawej stronie ścieżki rowerowej łączącej ul. Wolności w Jeleniej Górze z dolną częścią Staniszowa. Na początku tej ścieżki znajduje się darmowy parking (przy samoobsługowej myjni samochodowej), obok przystanek autobusowy komunikacji miejskiej o nazwie „Ludowa”. 

drogowskazy ścieżki rowerowejpoczątek ścieżki rowerowej do Staniszowa

Pomnikowe drzewo rośnie ok. 750 m od skrzyżowania z ul. Wolności, na działce nr 17/1 AM-1 obręb Cieplice IX.

GPS N 50°52′19.57″, E 15°42′44.37″

Jelenia Góra - pomnikowy wiąz od strony północnejpomnikowy wiąz od strony północnejpomnikowy wiąz od strony południowejJelenia Góra - pomnikowy wiąz od strony wschodniejJelenia Góra - pomnikowy wiąz od strony zachodniejJelenia Góra - pomnikowy wiąz pospolity

Jelenia Góra - pomnikowy wiąz górski latem

Kształt oraz wielkość liści oraz owoców nie pozostawiają wątpliwości, że mamy do czynienia wiązem górskim, a nie jak zapisano w Uchwale wiązem pospolitym!

liście wiązu górskiegoowoce wiązu górskiego

Obwód pnia mierzony na wysokości pierśnicy (130 cm) wynosi aż 550 cm, co stawia go w czołówce najgrubszych wiązów górskich w Polsce! Wysokość okazu to ok. 22 metrów. 

Jelenia Góra - pień pomnikowego wiązupień pomnikowego wiązu od strony drogipień pomnikowego wiązu od strony łąkipień pomnikowego wiązu

Wracając (lub idąc w kierunku pomnikowego drzewa) warto zboczyć nieco z trasy, by zobaczyć ciekawe rumowisko skalne ze skałkami Mnich i Mniszka. To charakterystyczne granitowe bloki skalne, z którymi związane są miejscowe legendy. 

głazowisko powyżej ul. Wolności w Jeleniej Górze

Mnich i Mniszka - widok od strony północnej

Mnich i Mniszka - widok od strony południowej

Pomnikowe drzewa w gminie Łęczyca (łódzkie).

Gmina wiejska Łęczyca (pow. łęczycki) leży w centralnej Polsce, w północnej części województwa łódzkiego. To typowo rolnicza gmina – użytki rolne zajmują w niej aż 85% powierzchni, użytki leśne to zaledwie 6% (niewielkie lasy znajdują się jedynie w południowo – zachodniej części gminy). Wobec powyższych faktów można podejrzewać, że lista pomników przyrody będzie krótka. Ochroną pomnikową w gminie Łęczyca objęto 3 pojedyncze egzemplarze drzew oraz aleję złożoną ze 163 lip drobnolistnych.

Pierwsze pomnikowe drzewo – wiąz szypułkowy o obwodzie 464 cm i wysokości 30 m – rośnie przy ogrodzeniu kościoła pw. Marii Magdaleny w Leźnicy Małej.

GPS N 52°02′29″ , E 19°05′26″

Pomnikowa lipa drobnolistna w Topoli Królewskiej znajduje się również na terenie kościelnym. Rośnie przy ogrodzeniu świątyni pw. św. Bartłomieja i jest dobrze widoczna z drogi.

GPS N 52°04′43.7″ , E 19°11′52.5″

Drzewo posiada rozdwojony pień o obwodach 330 i 280 cm, wysokość okazu to 26 m.

W pobliskiej Topoli Szlacheckiej, obok bramy gospodarstwa nr 57, rośnie pomnikowy kasztanowiec zwyczajny o obwodzie 360 cm.

GPS N 52°05′26.6″ , E 19°12′10.7″

Niestety, kasztanowiec porażony jest inwazyjnym szkodnikiem – szrotówkiem kasztanowcowiaczkiem. Larwy tego motyla żerując bardzo osłabiają drzewo, powodując nawet jego obumieranie. Zostawiają charakterystyczne plamy na liściach.

Pomnikowa aleja lipowa położona jest przy drodze gminnej nr 312309, na odcinku od DK 60 do przysiółka Gawrony – Majątek.

GPS N 52°06′31″ , E 19°14′25″ (początek)

Aleję tworzy ponad 160 drzew z gatunku lipa drobnolistna o obwodach pni mierzonych na wysokości pierśnicy : 147 – 283 cm.

Pomniki przyrody w mieście Łęczyca opisałem w poprzednim artykule.