Park Źródliska I w Łodzi.

Najcenniejsze i najpiękniejsze założenie parkowe w Łodzi – Park Źródliska – znajduje się w centrum miasta, pomiędzy ulicami Przędzalnianą, Fabryczną, Targową (duży, darmowy parking) i Piłsudskiego. To najstarszy łódzki park powstały w 1840 r. z wykorzystaniem istniejącego tu drzewostanu; zwany był wtedy Ogrodem Spacerowym lub Ogrodem Angielskim. W końcu lat 50. XIX wieku ogród został podzielony, a jego zachodnią część sprzedano fabrykantowi Karolowi Scheiblerowi. W latach późniejszych fabrykant wydzierżawił również drugą część parku, całością opiekował się do 1906 r. Gruntowna przebudowa parku nastąpiła na początku lat 20. XX w., później w latach 30. Obecna powierzchnia całkowita parku wynosi 17,2 ha, całość jest ogrodzona i podzielona na osobne dwa ogrody (Park Źródliska I i Park Źródliska II). Oba parki wpisane są do rejestru zabytków i chronione są w całości jako powierzchniowe pomniki przyrody.

W dzisiejszym artykule opiszę wschodnią część założenia parkowego, czyli Park Źródliska I. Istnieją 3 bramy do parku, wspólne zwiedzanie zaczniemy od wejścia zlokalizowanego przy ulicy Fabrycznej. Tuż za wejściem natrafiamy na główną aleję (poprowadzoną koliście wokół parku) i skręcamy w prawo. Chwilę później, w kępie drzew iglastych, ujrzymy stawy z urokliwymi mostkami, ich brzegi porastają kwiaty i różnorodne krzewy.

W drzewostanie parku najcenniejsze są sędziwe dęby oznaczone tabliczką „Pomnik Przyrody”. W rejestrze łódzkich pomników przyrody jest mowa o 43 pomnikowych dębach rosnących w obydwu parkach. Wiek niektórych egzemplarzy szacuje się na ok. 300 lat. Spacerując dalej alejką co chwilę mijamy okazałe dęby.

Wnętrze parku zajmuje duży staw z wyspą. Nad jego brzegiem rośnie urzekająca wierzba biała.

Naprzeciw wierzby, po drugiej stronie stawu, kolejny pomnikowy dąb.

W pobliżu para chyba najgrubszych dębów w tym parku.

Za dębami w kierunku południowym kawałek otwartej przestrzeni.

Idąc w kierunku północnym dotrzemy do stylowej altany.

Obok piękny parter kwiatowy, nieco dalej stoły do gry w szachy.

Idąc dalej w lewo dotrzemy do północno – wschodniego wyjścia z parku. Maszerując 240 m wzdłuż Placu Zwycięstwa dojdziemy do bramy Parku Źródliska II – szerzej o nim w następnym artykule. Można też przespacerować się wzdłuż parteru kwiatowego i odwiedzić Palmiarnię Ogrodu Botanicznego w Łodzi.

Powierzchniowy pomnik przyrody „Bór Suchy” w gminie Brody.

Sosna zwyczajna to najbardziej pospolity gatunek drzew w polskich lasach, w których zajmuje pond 60% powierzchni. Szybki przyrost, małe wymagania środowiskowe oraz duże zapotrzebowanie na jej drewno powoduje że sosna zwyczajna jest niemal „przemysłowym” gatunkiem. Sosnowe uprawy leśne mają za zadanie przede wszystkim dostarczać surowiec drzewny, przy czym optymalny wiek rębny dla sosny wynosi 80 – 120 lat. Z tego tytułu stosunkowo rzadko spotyka się stare drzewostany sosnowe, jeśli uchowały się przed piłą, to głównie w celu pozyskiwania nasion (drzewostan zachowawczy). W dzisiejszym artykule opiszę fragment wiekowego lasu sosnowego, chronionego jako powierzchniowy pomnik przyrody o nazwie „Bór Suchy”.

GPS N 51°43′51″ , E 14°44′25″

„Bór Suchy” znajdujący się pod opieką Nadleśnictwa Lubsko to wydzielony fragment oddziału 292, administracyjnie leżący w gminie Brody (pow. żarski, lubuskie). Miejsce zostało stosownie oznakowane, ustawiono kolorowe tablice dydaktyczne i informacyjne.

Przedmiotem ochrony jest 200 – letni las sosnowy o powierzchni 1.7 ha, jeden z najstarszych w Polsce. Mimo niekorzystnych warunków siedliskowych (niski poziom wód gruntowych, uboga w składniki gleba) drzewa są w niezłej kondycji, choć charakteryzują się niskim obwodem w pierśnicy.

Spora część drzew nosi charakterystyczne ślady po żywicowaniu.

Nie jest łatwo trafić do tego pomnika przyrody, leży bowiem w środku dużego kompleksu leśnego (leśnictwo Marianka, oddział 292g), z dala od dostępnych dróg dojazdowych. Zanim podejmiemy się próby jego odnalezienia, należy sobie bezwzględnie wydrukować mapę z zaznaczonymi oddziałami leśnymi. W tym samym kompleksie leśnym (2 km w linii prostej, 3 km idąc liniami oddziałowymi) znajduje się drugi powierzchniowy pomnik przyrody o nazwie „Kandelabry”, spacer pomiędzy obydwoma zajmuje 30 – 40 minut (do „Kandelabrów” łatwiej się dostać).

Warto tu również wspomnieć o „Ośmiornicy” – wiekowej, wielopiennej sośnie – pomniku przyrody opisanym w artykule „Sosna Ośmiornica przy drodze Brody – Proszów„.