Park Miejski w Szprotawie.

Szprotawę, jak i wiele innych miast o średniowiecznym rodowodzie otaczał pas umocnień obronnych. Wraz z rozwojem technik wojennych (a w szczególności artylerii) fortyfikacje miejskie traciły sens i hamowały rozwój miasta. Z tego tytułu, w XIX w. władze Szprotawy podjęły decyzję o rozbiórce murów miejskich. Pomiędzy linią murów obronnych a rzeką Szprotawą (pełniącą funkcję fosy) urządzono założenie parkowe z licznymi egzotycznymi drzewami, fontannami, grotą i innymi atrakcjami. W latach 2006 – 2008 Park Miejski odrestaurowano tworząc znakomite miejsce do odpoczynku, spacerowania i zabawy dla dzieci.

Naszą wędrówkę po Parku Miejskim rozpoczniemy przy Bramie Żagańskiej, usytuowanej w południowej części starego miasta. Warto zwrócić uwagę na wmurowane kamienne kule armatnie, pochodzące prawdopodobnie z czasu oblężenia miasta w XV w.

Kierujemy się w ulicę Ogrodową, spacerując zobaczymy fontannę, stylową altanę oraz ogródek jordanowski.

W drzewostanie tej części parku, oprócz gatunków rodzimych, podziwiać możemy choinę kanadyjską , klon jesionolistny oraz grupę miłorzębów dwuklapowych. Rozpoznanie poszczególnych gatunków ułatwią nam ustawione obok okazów tabliczki. Wspomniane 3 miłorzęby dwuklapowe posiadają status pomnika przyrody.

Poszczególne egzemplarze mierzą w obwodzie 212, 210, 180 cm, przy wysokości 14 – 15 metrów.

Miłorzęby dwuklapowe zwane również japońskimi posiadają charakterystyczne, niepodobne do innych gatunków liście.

Na murach Baszty Zachodniej (skrzyżowanie Ogrodowej z Mickiewicza) rośnie sędziwy bluszcz objęty ochroną pomnikową.

Obwód pnia 60 cm, wiek oszacowano na 160 lat (starszy od Bluszczu Kolejarzy ?)

W pobliżu mostu na rzece Szprotawie, rośnie rzadki okaz dębu szypułkowego w odmianie stożkowej (inne nazwy to dąb piramidalny, kolumnowy).

Poniżej, nad brzegiem Szprotawy kilka egzemplarzy skrzydłorzecha kaukaskiego, w dalszej części parku ujrzymy okazy żywotnika, miłorzębu, platana oraz zaliczymy spacer wzdłuż alei kasztanowcowej. Nie można również pominąć sędziwego dębu szypułkowego o statusie pomnika przyrody, rosnącego na wysokości ul. B. Kozaka.

Okaz mierzy w pierśnicy 490 cm, wysokość drzewa 26 metrów.

Kończąc spacer po parku, przejdźmy jeszcze kładką na drugą stronę rzeki. Na terenie basenu, przy ogrodzeniu, rośnie pomnikowy platan klonolistny.

To wysokie na 27 m drzewo o rozłożystej koronie posiada pień mierzący 460 cm w obwodzie.

Już poza terenem parkowym, ale w granicach starego miasta, znajduje się drugie stanowisko bluszczu pospolitego o statusie pomnika przyrody. Rośnie on ma murach zrujnowanego kościoła ewangelickiego, widoczny jest od strony ul. Żeromskiego.

Powierzchnia bluszczu przekracza 100 m², niestety spora część pnączy jest uschnięta.

Wiele ciekawych drzew, w tym pomników przyrody, rośnie w Parku Słowiańskim w południowo – zachodniej części Szprotawy, ich omówienie wymaga jednak osobnego artykułu.

Skrzydłorzech kaukaski w Szprotawie.

Skrzydłorzech kaukaski, zwany też jesionolistnym, jest drzewem pochodzącym ze wschodniej i zachodniej Azji. Występuje na Kaukazie, w Iranie, północnym Iraku i Turcji. Cechą charakterystyczną gatunku są bardzo długie (do 60 cm) liście, blaszkowate, nieparzystopierzaste, złożone z 15 – 23 listków.

Drugą, niemniej istotną cechą są długie (również do 60 cm !), zwisające owocostany kryjące małe i niekształtne orzeszki.

Wg. C. Pacyniaka (Najstarsze drzewa w Polsce, Warszawa 1992 r.) najstarszy egzemplarz skrzydłorzecha kaukaskiego rośnie w Szprotawie, na skwerze przy ul. T. Kościuszki, będącego częścią Parku Miejskiego.

GPS N 51°33′53.84″ , E 15°32′37.06″

Autor wspomnianej publikacji obliczył w 1984 r. wiek tego drzewa na 209 lat, więc obecnie okaz liczy ich 238.

Obwód pnia wynosi 460 cm (434 cm u C. Pacyniaka), wysokość drzewa 20 metrów. Okaz od 2004 r. jest chroniony jako pomnik przyrody ożywionej.

Mimo sędziwego wieku drzewo jeszcze obficie owocuje (górną granicę życia gatunku określa się na 250 lat).

Na tym samym skwerze rośnie jeszcze kilka, mniej okazałych egzemplarzy skrzydłorzecha. Inne znajdziemy w północnej części szprotawskiego Parku Miejskiego, nad rzeką Szprotawką. Tam też postawiono tabliczkę informacyjną przybliżającą ten w sumie rzadki w Polsce gatunek drzewa parkowego.