Stolec to duża wieś leżąca niedaleko Ząbkowic Śląskich, z ciekawą grupą zabytków skupionych w centrum wsi. Jadąc od południa najpierw ujrzymy gotycki kościół p.w. Najświętszej Panny Marii i św. Zuzanny z końca XIII w.
Nieco dalej znajduje się barokowy pałac popadający w coraz większą ruinę.
Formę neogotycką posiada kościół p.w. św. Jana Nepomucena z pocz. XX w.
Między neogotyckim kościołem a pałacem rozciąga się założenie parkowe o pow. 2.3 ha (dawniej 5 ha), z ruiną wieży widokowej tzw. belwederu i resztkami oranżerii. Park niestety jest mocno zaniedbany, gęsty podszyt uniemożliwia w lecie wykonanie sensownego zdjęcia. A szkoda bo w drzewostanie parku znajduje się wiele ciekawych drzew, w tym rzadkich gatunków egzotycznych. Od 2008 r. 7 okazów posiada status pomnika przyrody ożywionej.
Najłatwiej jest odnaleźć dwa rosnące obok siebie pomnikowe drzewa : buka pospolitego w odmianie purpurowej i miłorząb dwuklapowy. Znajdują się ok. 30 m od południowej bramy kościoła.
Obwód buka wynosi 470 cm, miłorzębu 260 cm, wysokość odpowiednio 25 i 22 metry.
50 m na południe od ruin wieży widokowej rośnie pomnikowy jesion wyniosły o obwodzie pnia 345 cm.
Po drugiej stronie ścieżki po której wiedzie szlak turystyczny, znajduje się drugi pomnikowy jesion o obwodzie 415 cm.
Idąc nieco dalej szlakiem mijamy pomnikowy okaz cisa pospolitego o pierśnicy 170 cm.
Skręcając w drogę wiodącą w kierunku pałacu, mijamy po lewej stronie pomnikowy okaz lipy szerokolistnej (obwód 365 cm).
Ciekawostką dendrologiczną jest rosnąca po drugiej stronie drogi surmia (katalpia), o wyjątkowo dużych liściach i długich owocach w formie strąków. Drzewo to z pewnością zasługuje na ochronę pomnikową.
Na skraju parku, za ogrodzeniem niewielkiego ogródka, rośnie zupełnie niewidoczny w lecie pomnikowy cis pospolity, dawniej gęsto opleciony winoroślą (obwód 80 cm).