Dąb szypułkowy „Mikołaj” we Fromborku.

Frombork zwany też Grodem Kopernika to jedno z najciekawszym miast Warmii, malowniczo położone nad Zalewem Wiślanym, na krańcu Wysoczyzny Elbląskiej i Równiny Warmińskiej. Nad miastem góruje obronny zespół zamkowo – katedralny, najważniejszy i najliczniej odwiedzany przez turystów kompleks zabytkowy.

Z Wieży Radziejowskiego, w której znajduje się wahadło Foucaulta oraz planetarium, rozciągają się wspaniałe widoki na miasto i okolice.

Na dziedzińcu zespołu katedralnego rośnie sędziwy dąb szypułkowy „Mikołaj”.

C. Pacyniak „Najstarsze drzewa w Polsce” oszacował wiek tego drzewa na 500 lat. Na tablicy ustawionej przy „Mikołaju” można odczytać wiek tego drzewa o 100 lat większy.

Pień „Mikołaja” o obwodzie 706 cm jest niemal na całej wysokości wypróchniały. Stabilność i statykę dębu osiągnięto montując wewnątrz pnia metalowe pręty oraz liny utrzymujące sylwetkę drzewa w pionie.

Na Wzgórzu Katedralnym, przy Wieży Radziejowskiego, rośnie jeszcze jeden, ale znacznie młodszy dąb szypułkowy. To niewielkie drzewko jest jednym z kilkuset Dębów Papieskich sadzonych na terenie całego kraju, pochodzących z żołędzi dębu „Chrobry” poświęconych przez Jana Pawła II.

Dąb „Mikołaj” jest jedynym pomnikiem przyrody we Fromborku oznaczony stosowną tabliczką. Pozostałe pomnikowe drzewa pozostają anonimowe i nawet ktoś tak zdeterminowany jak autor tego artykułu, nie był w stanie ich wszystkich odnaleźć (a jest ich raptem we Fromborku 10 szt.).

Przy budynku Duszpasterstwa Parafii Katedralnej (ul. Katedralna 6) rośnie okazały buk pospolity o obwodzie 314 cm i wysokości 24 metry.

DSC_1649

Po ogromnym jesionie wyniosłym rosnącym przy skrzyżowaniu Katedralnej i Krasickiego pozostał tylko fragment pnia.

W pobliżu (ok.100 m na zachód) znajduje się kapliczka, przy której rosną dwa pomnikowe dęby.

Większy dąb posiada pień o obwodzie 437 cm, mniejszy – 280 cm; wysokość drzew odpowiednio 27 i 24 metry.

Pomnikowy klon pospolity o obwodzie 280 cm i wysokości 25 m rośnie obok kaplicy przy skrzyżowaniu ulicy Braniewskiej z ZHP.

Wybrane pomniki przyrody w Kadynach.

Kadyny to wieś w gminie Tolkmicko (pow. elbląski), położona przy drodze 503 Elbląg – Tolkmicko (23 km od Elbląga, 4 km od Tolkmicka). We wsi można podziwiać szereg zabytków, m.in. barokowy pałac – dawną  letnią rezydencję cesarza Wilhelma II (obecnie hotel)

We wsi oraz najbliższej okolicy zachowała się bardzo duża ilość sędziwych drzew, status pomnika przyrody posiada ponad 160 obiektów przyrody ożywionej (pojedyncze okazy, grupy drzew oraz aleje ). Najbardziej znanym pomnikiem przyrody w Kadynach jest 700 – letni „Dąb Bażyńskiego” – jeden z najstarszych i najgrubszych (obwód 1015 cm) dębów szypułkowych w Polsce, opisany dokładnie w poprzednim artykule.

W pobliżu, przy tablicy, rośnie dużo mniejszy egzemplarz o obwodzie 416 cm i wysokości 25 m.

Opisane powyżej drzewo rośnie na skraju rezerwatu „Kadyński Las”. Na jego obszarze ustanowiono 14 pomników przyrody.

Pomnikowy jesion wyniosły o obwodzie 291 cm rośnie przy głównej szosie w centrum wsi.

Cztery pomnikowe dęby o pięknych, rozłożystych koronach rosną przy kiosku gastronomicznym, zlokalizowanym po prawej stronie drogi do leśniczówki i dalej do plaży nad Zalewem Wiślanym. Obwód pomnikowych okazów wynosi 268 – 330 cm, wysokość 20 – 26 metrów

W okolicy tych dębów odchodzi droga prowadząca do starego cmentarza ewangelickiego. W pobliżu (przy ruinach kaplicy) znajdziemy pomnikowy okaz dębu o obwodzie 350 cm.

Liczna grupa pomnikowych dębów rośnie przy blokach mieszkalnych (numery 47,49,55,51).

Część z nich rośnie na pobliskich nieużytkach położonych na północ od bloków, kilka okazów znajduje się na tyłach hotelu „Srebrny Dzwon”.

W Kadynach pomnikami przyrody ogłoszono kilka alei. Temat ten wymaga jednak szerszego omówienia w osobnym artykule.

Na odnalezienie wszystkich pomnikowych drzew w Kadynach potrzebny jest bardzo długi urlop. Może jeszcze tam wrócę i kilka kolejnych pomników przyrody odnajdę.