Zlokalizowany we wschodniej części Wrocławia Park Szczytnicki należy do największych (ponad 100 ha powierzchni) i najstarszych parków w mieście. Założony został w 1783 r. przez Fryderyka Ludwika Hohenlohe, poszerzony i przekształcony w II poł. XIX w. w park krajobrazowy. Duże zmiany na obrzeżu parku zaszły na pocz. XX w. W ramach Wystawy Stulecia w 1913 r. wybudowano Halę Stulecia, Pergolę otaczającą staw z fontanną, Ogród Japoński i in.

W bogatej kompozycji parku krajobrazowego odnajdziemy ocienione części leśne, rozległe polany, podłużny staw z mostami.

Obfitość flory Parku Szczytnickiego reprezentuje ok. 400 gatunków drzew i krzewów, w tym wielu rzadkich i egzotycznych. Pomnikowe egzemplarze drzew to głównie sędziwe dęby szypułkowe, jeden z nich – Dąb Jana Stanki – rośnie przy mostku przerzuconym nad stawem.

Okaz mierzy w obwodzie 534 cm, wysokość dębu 26 metrów.

Owocujący okaz kasztana jadalnego o statusie pomnika przyrody rośnie w pobliżu placu zabaw.

Kasztan mierzy w obwodzie 243 cm, wysokość drzewa 20 metrów.

Przy alejce prowadzącej od placu zabaw do kolumny Wilhelma rośnie pomnikowy jarząb brekinia – gatunek objęty w Polsce ochroną ścisłą. To niepozorne drzewo mierzy w pierśnicy 92 cm, wysokość okazu 13 m.

Idąc od placu zabaw w kierunku Mostu Szczytnickiego przechodzimy przez aleję 15 pomnikowych dębów szypułkowych.

Drzewa mierzą w obwodzie 235, 245, 250, 252, 257, 266, 268, 271, 279, 314, 333, 347, 358, 359, 345+305 cm, wysokość 9 – 30 metrów.

100 m od pomnikowej alei, przy szalecie, rośnie kolejny okazały dąb – pomnik przyrody. Drzewo mierzy 432 cm w obwodzie, wysokość dębu 31 metrów.

W tej części Parku Szczytnickiego, pomiędzy torami tramwajowymi a ul. Różyckiego, rosną jeszcze 3 pomnikowe dęby o obwodach 413, 365, 293 cm.

Na obrzeżu Parku Szczytnickiego, przy budynku Państwowej Inspekcji Pracy (ul. Kopernika 5), rośnie pomnikowy dąb szypułkowy „Dziadek”. To ogromne drzewo mierzy w pierśnicy 629 cm, wysokość okazu 17 m, wiek ok. 440 lat.