Park Leśnicki we Wrocławiu.

Historia zamku w Leśnicy (od 1928 r. część Wrocławia) sięga XII w. Na przestrzeni wieków wielokrotnie zmieniał właścicieli oraz ulegał kolejnym przebudowom. Obecnie leśnicki zamek pełni funkcję placówki kulturalnej. 

Do zamku przylega rozległe założenie parkowe o powierzchni 21 ha, ograniczone od zachodu ul. Marszowicką, od południa ul. Średzką  a od wschodu rzeką Bystrzycą. To znakomity teren spacerowy z dobrze utrzymanymi alejkami, stawami i ławeczkami do odpoczynku. 

W starym drzewostanie ochroną pomnikową objęto 8 drzew. Przy samym zamku rośnie pomnikowy platan klonolistny.

Obwód okazu 485 cm, wysokość 26.5 m. Na pniu stosowna tabliczka.

Przy zamkowym stawie rośnie pomnikowy dąb szypułkowy o obwodzie 455 cm i wysokości 23 metry.

Obok sędziwe, wielopienne cisy, warte objęcia ochroną pomnikową.

Idąc dalej parkową alejką w kierunku kładki na Bystrzycy ujrzymy pomnikową lipę drobnolistną.

Okaz mierzy w pierśnicy 376 cm, przy wysokości 25 metrów.

Nieco dalej, na polanie rośnie pomnikowy okaz dębu szypułkowego o obwodzie 506 cm.

Obok kładki na Bystrzycy rosną dwa platany klonolistne. Grubszy o obwodzie 423 cm posiada status pomnika przyrody.

Na pniu tabliczka częściowo wchłonięta już przez korę.

Spacerując dalej wzdłuż rzeki dotrzemy do charakterystycznego, garbatego mostku. Przekraczamy go i kierujemy się w lewo w nieutwardzoną, słabo zaznaczoną ścieżkę, która doprowadzi nas do pomnikowego tulipanowca amerykańskiego (ok. 50 m od mostku). 

Okaz (najgrubszy we Wrocławiu) mierzy w obwodzie 376 cm, wysokość drzewa 27 m.

Kolejny pomnikowy dąb rośnie przy północnej granicy parku, w zwartym zadrzewieniu, niedaleko wspomnianego mostku. 

Okaz mierzy w pierśnicy 435 cm, wysokość drzewa 31 m.

Mijamy labirynt grabowy i wracamy w kierunku zamku. W pobliżu stawu miniemy pomnikowy egzemplarz dębu szypułkowego.

W dolnej części pnia (obwód 410 cm) widoczne ślady żerowania larw kozioroga dębosza, poszerzone przez dzięcioła.

Wiele innych, okazałych dębów nie posiada statusu pomnika przyrody.

Do ciekawostek dendrologicznych parku należy mocno pochylony okaz surmii (katalpa). Jej owoce – długie strąki podziwiać można nawet w zimie.

Leśnicki Park jest częścią większego kompleksu zieleni,  którego północną część stanowi Las Mokrzański. Również po drugiej stronie Bystrzycy zachowały się tereny leśne z wyodrębnionym Parkiem Stabłowickim, o którym w następnym artykule.

Skamieniałe pnie w Ogrodzie Botanicznym we Wrocławiu.

Zwykle powalone drzewo ulega powolnemu procesowi rozkładu pod wpływem warunków atmosferycznych, żerowania owadów oraz różnych mikroorganizmów, głównie grzybów i bakterii. Czasem jednak zdarza się, że zostanie ono szybko przykryte warstwą osadów (np. po powodzi) i odcięte od dopływu tlenu. W sprzyjających warunkach dochodzi wtedy do przemian chemicznych i mineralogicznych powodujących skamienienie. Proces ten zwany fosylizacją, polega na zastępowaniu materii organicznej substancją mineralną np. krzemionką (skrzemienienie, sylifikacja), węglanem wapnia (kalcytyzacja), siarczkiem żelaza (pirytazacja) lub przemianami prowadzącymi do wzrostu zawartości węgla (karbonizacja). Skamieniałe pnie drzew gatunków rosnących przed milionami lat można podziwiać tylko w kilku miejscach na Dolnym Śląsku, wspaniałe nagromadzenie tego typu szczątków znajduje się w Ogrodzie Botanicznym we Wrocławiu.

Zbiór skamieniałych pni znajdziemy w dziale Alpinarium, przed profilem geologicznym wałbrzyskich złóż węgla kamiennego. Kolekcja liczy 22 sztuki, wszystkie posiadają status pomników przyrody nieożywionej. 

Na niektórych egzemplarzach bardzo dobrze widoczna jest struktura tkankowa drewna.

Warto również przyjrzeć się samemu profilowi, w który wkomponowano odciski i odlewy fragmentów pni. Uwagę zwraca dość mocne nachylenie warstw, utrudniające eksploatację wałbrzyskich pokładów węgla.

Jeszcze jeden skamieniały pień drzewa z wymarłego rodzaju Walchia (dawniej Dadoxylon) ustawiono w dziale Arboretum, obok pomnikowego platana klonolistnego.

Okaz mierzy 3 metry wysokości przy obwodzie 210 cm.

Tu również znakomicie jest widoczna struktura tkankowa.

Ciekawostką wrocławskiego Ogrodu Botanicznego są leżące w kilku miejscach kłody czarnego dębu. Odnajdowane w pokładach żwiru liczą sobie kilka tysięcy lat i są już częściowo skamieniałe. To cenny materiał do produkcji bardzo drogich mebli.

Zainteresowanych skamieniałymi drzewami odsyłam do artykułów Pomniki przyrody w Wałbrzychu – Śródmieście oraz Pomnikowe drzewa w Szklarskiej Porębie cz. I.