Pomniki przyrody w gminie Wschowa (lubuskie).

Tereny gminy miejsko – wiejskiej Wschowa leżą w południowo – wschodniej części województwa lubuskiego, na pograniczu Wielkopolski i Śląska. Leżąca niemal w centrum tego obszaru Wschowa jest siedzibą władz gminnych oraz powiatowych. W mieście znajduje się szereg cennych zabytków, ale próba nawet pobieżnego ich opisania wykracza poza objętość tego artykułu. W opasanym średniowiecznymi murami obronnymi historycznym centrum warto zwiedzić m.in.: ratusz i piękne kamienice w rynku, Zamek Królewski oraz gotycki kościół farny.

W miejscu likwidowanych w XIX w. obwałowań ziemnych i fos utworzono planty. Najciekawszy zachowany fragment stanowi obecnie Park Rogalińskiego. Można tu podziwiać szpaler wiekowych lip oraz dwa pomnikowe drzewa – platan klonolistny i wiąz szypułkowy.

Widoczny również na zdjęciu powyżej pomnikowy platan klonolistny mierzy w obwodzie 360 cm, wysokość okazu 19 m.

100 metrów dalej rośnie drugie pomnikowe drzewo – wiąz szypułkowy. Obwód okazu wynosi 450 cm, wysokość drzewa 20 metrów.

Status pomnika przyrody posiada również dąb szypułkowy rosnący przy skrzyżowaniu ulic Garbarskiej i Łąkowej. Okaz mierzy w pierśnicy 507 cm, wysokość dębu 15 m.

Grupa 3 pomnikowych dębów rośnie na skraju Parku Tysiąclecia. Najgrubszy z nich o obwodzie 630 cm widoczny jest dobrze z ul. Ogrodowej.

W pobliżu rośnie drugi z pomnikowych dębów o mocno uszkodzonym pniu. Obwód okazu 530 cm, wysokość 17 metrów.

Trzeci z pomnikowych dębów rośnie przy zlokalizowanej w pobliżu ul. Dębowej. Obwód pierśnicowy okazu to 463 cm, wysokość drzewa 15 m. Na pniu widoczne są sporej wielkości owocniki grzyba, świadczące o postępującym rozkładzie wewnątrz pnia.

Dwa pozostałe pomniki przyrody ożywionej rosną już poza granicami miasta. Pierwszy z nich – dąb szypułkowy – rośnie w miejscowości Pszczółkowo – osadzie wchodzącej w skład sołectwa Wygnańczyce.

GPS N 51°48’54” , E 16°10’14”

Trudny do odnalezienia jest pomnikowy jałowiec pospolity. Rośnie w rozległym kompleksie leśnym położonym na północny – wschód od wsi Wygnańczyce, niedaleko osady Klucz (część wsi Lgiń). Jałowiec otoczony płotkiem znajdziemy w pobliżu głębokiego rowu z wodą, w oddz. 113f Nadleśnictwa Włoszakowice, obr. leśny Wschowa, Leśnictwo Mały Bór.

GPS N 51°51’12.6” , E 16°11’51.4”

Jałowiec posiada formę wielopniową, obwód najgrubszego odziomka wynosi 80 cm, wysokość okazu 10 m. Niestety pomnikowy egzemplarz zamiera, mimo wielu różnych prób ratowania przeprowadzanych przez leśniczego.

Wzgórze Radogost w Parku Krajobrazowym „Chełmy” (gm. Paszowice).

Jednym z ciekawszych wzniesień w granicach Parku Krajobrazowego „Chełmy” jest   położony na zewnętrznej krawędzi Pogórza Kaczawskiego Radogost (398 m n.p.m.). Swoją atrakcyjność wzgórze zawdzięcza głównie wieży widokowej o wysokości 22 m, panorama z platformy szczytowej należy do najpiękniejszych w Sudetach.

Radogost to nie tylko wspaniałe widoki, to również cenne walory przyrodnicze, z którymi warto się zapoznać. To znakomite miejsce zarówno na krótki spacer, jak i punkt na trasie dłuższej wycieczki po Chełmach. Dla zmotoryzowanych turystów najwygodniejszym punktem wyjścia będzie parking we wsi Kłonice. Do Kłonic prowadzi tylko jedna droga z Paszowic, tam też stosowny drogowskaz.

Zanim trafimy na parking u podnóża Radogostu, warto spojrzeć na pięknie odremontowany kłonicki pałac. Budowla która powstała w 1577 r. jako renesansowy dwór, została gruntownie przebudowana w 1879 r.

Niemniej ciekawie prezentują się zabudowania folwarczne.

klonice-zabudowania-folwarczne

Na miejscu postojowym oraz przy drodze na szczyt ustawiono tablice edukacyjne.

Obok szlaku, na skraju lasu, stoi wiata turystyczna z ławkami, stołami i grillem.

Zaraz po wejściu do lasu szlak (oznaczony czerwonym trójkątem) biegnie wzdłuż pomnikowego szpaleru złożonego z daglezji zielonych.

Daglezja zielona, zwana też jedlicą, to wysokie drzewo pochodzące z Ameryki Północnej. Można ją łatwo rozpoznać po charakterystycznej szyszce.

Ochroną pomnikową objęto 88 szt. okazów obsadzonych wzdłuż szlaku i drogi krzyżującej się przy skraju lasu. Obwód drzew od 70 do 187 cm, wysokość 25 m, wiek 30 – 80 lat.

Trochę powyżej miejsca, gdzie kończy się pomnikowy szpaler, szlak skręca nieco w lewo, a w prawo odchodzi droga prowadząca na północne zbocze. Rosną tam wyjątkowo wysokie buki pospolite, o długiej kłodzie i słabo rozwiniętej koronie.

Jeden z nich (brak oznakowania) o obwodzie 285 cm i wysokości 28 m uznano za pomnik przyrody.

Trawersując zbocze dotrzemy do prowadzącej na wieżę zielono znakowanej ścieżki przyrodniczej. Szczytowe partie Radogostu porasta rzadki las dębowy.

Źródła historyczne wzmiankują o istniejącym na wierzchołku Radogostu grodzisku lub zameczku średniowiecznym. Jego resztki zostały zniszczone podczas budowy w 1893 r. wieży widokowej, o neogotyckiej formie.

Obiekt ma 22 m wysokości, wybudowany został na planie koła. Na szczyt wieży prowadzą spiralne schody.

Widok z wieży obejmuje pełną panoramę, w pogodne dni można dojrzeć nawet Karkonosze i Masyw Ślęży.

Na parking można wrócić wygodnym duktem schodzącym po południowym zboczu (zielono znakowana ścieżka przyrodnicza). Po drodze warto zwrócić uwagę na rosnącego po lewej stronie samotnego buka.

Na skraju lasu docieramy do czerwonego szlaku turystycznego, tam skręcamy w lewo. Po ok. 100 m możemy podziwiać drugi, pomnikowy szpaler złożony z 43 daglezji zielonych.

Obwód pni pomnikowych daglezji wynosi od 80 do 190 cm, wysokość ponad 20 m, wiek 40 – 80 lat.

Jedną z ostatnich daglezji obejmuje swymi gałęziami rosnąca obok lipa.

lipa-obejmujaca-daglezje-zielona

Skręcając za szpalerem w lewo i idąc wzdłuż granicy lasu, dotrzemy do wiaty turystycznej i leżącego niżej parkingu. Nieśpieszny spacer opisaną trasą nie powinien nam zająć więcej niż 1,5 godziny.