Skała z medalionem.

Na południowo – zachodnim stoku Wieżycy ( Żerkowice k. Lwówka Śląskiego ) wznosi się okazała forma skalna zwana ” Skałą z medalionem „. Piaskowcowy ostaniec tworzy dość regularną basztę o wysokości 14 m.

Na południowo – wschodniej ścianie znajdował się medalion ( od którego skała przyjęła nazwę ) z wizerunkiem męskiej głowy i datami 1971 – 1887, 22 Marzec. Tablica ta zaginęła w latach 80-tych i została kilka lat temu zastąpiona herbem Lwówka Śląskiego.

Na szczycie urządzono platformę widokową do której prowadziła kładka z sąsiedniej skałki. Niestety została ona zerwana, przez co dostęp na szczyt mają wyłącznie amatorzy wspinaczki. Zresztą, okolice Skały porosły lasem, więc widoki z niej mocno ograniczone.

„Skała z medalionem” znajduje się w lesie po lewej stronie drogi Żerkowice – Skała, ok. 500 m przed pierwszymi zabudowaniami wsi Skała. Pieszo można do niej dojść zielonym szlakiem prowadzącym z Żerkowic do ruin pałacu w Skale.

„Skała z medalionem” posiada status pomnika przyrody nieożywionej. Nie przeszkadzało to komuś wcale i pobazgrał ją bezlitośnie sprajem ( na szczęście w mało eksponowanym miejscu ).

Pomnikowa aleja przy ruinach zamku Grodztwo w Kamiennej Górze.

Zamek Grodztwo w Kamiennej Górze powstał ok.1508 r. Przez stulecia przechodził różne koleje losu, szczyt rozwoju osiągając w XIX w., kiedy gościli w nim król  Fryderyk Wilhelm  III,  car Aleksander I. W 1964 r. spłonął dach i budowla popadła w ruinę ( Słownik Geografii Turystycznej Sudetów t. 8 ).

Ruiny znajdują się po lewej stronie Bobru, pomiędzy ulicami Wałbrzyską, Bohaterów Getta, Zamkową, Legnicką.

Wzdłuż skarpy sąsiadującej ze stacją paliw Orlen ( ul. Wałbrzyska ), znajduje się pomnikowa aleja dębowa.

Aleja liczy 20 sędziwych dębów szypułkowych, o obwodach 140 – 310 cm.

 

 

 

 

 

 

 

Wiek rosnących tu dębów ocenia się w zależności od źródła na 120 – 150 lub na 250 lat.

 

 

 

 

 

 

 

Inna aleja zwana Książęcą wiedzie od strony miasta i łączy się z aleją lipowo – dębową okalalącą ruiny od południa i wschodu.

Od północy, po obu stronach wału przeciwpowodziowego, obok oczyszczalni ścieków wiedzie aleja lipowa.

Niestety, aleje te pomimo sędziwego wieku rosnących w nich drzew, nie posiadają statusu pomnika przyrody.