Archiwum miesiąca: lipiec 2013

Dąb zrośnięty z sosną – wieś Olsza w gminie Milicz.

Opublikowany przez
5

Nawet najbardziej zapaleni grzybiarze czy też leśnicy przemierzający kilometry lasu, bardzo rzadko mogą napotkać dwa zrośnięte ze sobą drzewa, które dodatkowo należą do różnych gatunków. Takie kuriozum powstaje wtedy, gdy rosnące zbyt blisko jedno drzewo, wrasta gałęziami w pień drugiego. Wiekowy zrosłodrzew jako rzadka ciekawostka bez wątpienia powinien być objęty ochroną pomnikową. Na Dolnym Śląsku  takie pomnikowe okazy są tylko dwa – jeden w Świeradowie Zdroju, drugi w lasach k. wsi Olsza w gminie Milicz (trzeci zrost opisywany w parku w Zebrzydowej prawdopodobnie już nie istnieje). Do pomnikowego dębu zrośniętego z sosną najłatwiej trafić z miejscowości Grabówka, kierując się niebieskim szlakiem.Punktem orientacyjnym we wsi jest okazały dąb rosnący w pobliżu bocianiego gniazda.

Zmotoryzowani turyści mogą podjechać kilkaset metrów dalej, do przygotowanego miejsca parkingowego na skraju lasu, za ostatnim budynkiem. W pobliżu rośnie drugi okazały dąb.

Szlak początkowo prowadzi po granicy Rezerwatu Stawy Milickie, potem skręca w prawo biegnąc wzdłuż  głębokiego rowu. Dochodzimy do stawu Mała Mewa, skręcamy w lewo na mostek i ponownie wchodzimy do lasu.

Po ok. 100 metrach, gdy szlak ponownie skręca, wypatrujemy na drzewach znaków, które doprowadzą nas do osobliwego pomnika przyrody.

GPS N 51°31′59.21″ , E 17°05′47.44″

Dąb i sosna zrośnięte są w trzech miejscach, na wysokości 0.6, 2.5 i 10 metrów. Obwód drzew wynosi 198 i 221 cm, wysokość 29 i 24 metry. Nietypową parę objęto ochroną pomnikową już w połowie lat 60 – tych XX w.

Podobny pomnikowy okaz, jedyny w województwie lubuskim, rośnie na leśnym parkingu w pobliżu wsi Chełm Żarski.

Pomnikowe drzewa w Sułowie (gm. Milicz).

Opublikowany przez
1

Sułów to urocza wieś o zabudowie małomiasteczkowej (przed II wojną światową Sułów posiadał prawa miejskie), położona 8 km od Milicza, przy drodze 439 Milicz – Żmigród. W miejscowości znajdują się liczne zabytki : barokowy pałac, dawny ratusz (obecnie Izba Regionalna), niewielkie pozostałości średniowiecznego zamku oraz dwa kościoły o konstrukcji szkieletowej. Choć obydwa otacza wiekowy drzewostan, status pomników przyrody posiadają 3 dęby szypułkowe o obwodach 574, 606, 608 cm, rosnące przy kościele śś. Piotra i Pawła (ul. Kościelna).

Na prawo od wejścia, przy dzwonnicy, rośnie potężny dąb o pniu porośniętym bluszczem.

Wewnątrz pnia znajduje się kapliczka z figurą Matki Boskiej.

Drugi pomnikowy dąb stoi pomiędzy kościołem a cmentarzem (widoczny jest na pierwszym zdjęciu).

Obok rośnie trzeci, najbardziej okazały z grupy 400 – letnich dębów.

Na pniu widoczne są wyraźne ślady żerowania larw chronionego chrząszcza – kozioroga dębosza. Gatunek preferuje dobrze nasłonecznione ponad 100 – letnie dęby; niestety zaatakowane drzewa są bardziej narażone na choroby. Występuje tu nietypowy konflikt – czy ważniejsza jest ochrona pomnika przyrody czy też siedliska chronionego owada.

Udało mi się zaobserwować i sfotografować kilka martwych osobników tego gatunku oraz jeden żywy okaz.

Pomnikami przyrody w Sułowie są również 4 sosny pospolite rosnące na Szwedzkiej Górce, opisane w poprzednim artykule.