Pomnikowe drzewa w Jeleniej Górze – Sobieszowie.

Jelenia Góra – Sobieszów znana jest głównie z górującego nad dzielnicą zamkiem  Chojnik.

Niekwestionowane walory przyrodnicze góry Chojnik – enklawy Karkonoskiego Parku Narodowego, warto uzupełnić o rosnące w Sobieszowie pomniki przyrody ożywionej, bowiem właśnie w tej dzielnicy znajduje się zdecydowana większość pomnikowych drzew  Jeleniej Góry. Odnalezienie pomnikowych egzemplarzy nie jest trudne, wszystkie drzewa rośną w promieniu jednego kilometra od parkingów pod Chojnikiem a poszukiwania ułatwi  niniejszy artykuł.

Najcenniejszym pomnikowym drzewem jest wierzba biała, rosnąca na posesji przy ulicy Żabia 7, uznana za najstarszą w Polsce. Sędziwej wierzbie poświęciłem osobny artykuł (Najstarsza wierzba biała w Polsce).

 Za ogrodzeniem posesji przy ulicy Reymonta 1, rośnie pomnikowy klon srebrzysty o obwodzie 300 cm.

Przy następnej posesji (Reymonta 2) rośnie nieoznakowany tabliczką klon pospolity o obwodzie 430 cm.  Istnieje pewne zamieszanie związane z tymi klonami – niektóre źródła piszą o klonie srebrzystym przy Reymonta 1 o obwodzie 430 cm.

Okazały kasztanowiec biały rośnie obok kościoła, przy moście na Wrzosówce (ul. Dembowskiego). Pień o obwodzie 370 cm oznaczono tabliczką.

W pobliżu, na terenie Zarządu Parków Krajobrazowych (Kamiennogórska 2) rośnie miłorząb dwuklapowy.

Pień rozgałęzia się na dwa przewodniki o obwodach 210 i 140 cm.

Nieco dalej, na terenie ogrodu przy posesji Kamiennogórska 6 rośnie buk pospolity odmiany paprotkowatej; obwód w pierśnicy 355 cm.

25.05.2014 r. Uchwałą nr 309.XXXI.2012 Rady Miejskiej Jeleniej Góry została zniesiona ochrona pomnikowa tego okazu. Drzewo to zostało w późniejszym czasie wycięte.

Idąc dalej, dotrzemy do skrzyżowania z ulicą Chałubińskiego, spoglądając w lewo (posesja nr 11), ujrzymy  buka pospolitego odmiany purpurowej. Pomnikowe drzewo posiada pień o obwodzie 310 cm.

Spacerując dalej ulicą Chałubińskiego w kierunku Chojnika, warto zwrócić uwagę na porośnięty bluszczem dąb, rosnący przy domu nr 15.

Pień (300 cm) oraz większa część korony jest gęsto opleciona bluszczem.

Nieco wyżej skręcamy w ulicę Zamkową, przy Willi Róża Wiatrów rosną dwa buki odmiany purpurowej, o obwodach 312, 305 cm.

Uchwałą nr 15.IV.2015 Rady Miejskiej Jeleniej Góry z dnia 27 stycznia 2015 r. pozbawiono te drzewa statusu pomników przyrody.

Dwa inne buki pospolite odnajdziemy w głębi posesji o charakterze niewielkiego parku, z dużą altaną mieszczącą pizzerię.

Przy ulicy Młyńskiej 7 rośnie pomnikowa lipa drobnolistna, o pierśnicy 430 cm.

Pień jest mocno zdeformowany i pusty w środku, oznaczony stosowną tabliczką.

Ustanowiony pomnikiem przyrody w marcu 2012 r. dąb „Bronek”, rośnie przy ulicy Kamiennogórskiej 11.

Obwód drzewa wynosi 440 cm, wysokość 21 m, brak tabliczki.

Pomnikowe drzewa w Sobieszowie mają dużą wartość edukacyjną, warto je zobaczyć, bowiem reprezentują aż 8 gatunków drzew w tym 3 odmiany buka pospolitego.

Pomnikowe drzewa przy wapiennikach w Stanisławowie.

Stanisławów jest niewielką wioską położoną w granicach Parku Krajobrazowego Chełmy. Miłośników tajemniczych budowli przyciągają tu ruiny poniemieckiej radiostacji, pozostałych wspaniałe widoki jakie roztaczają się ze zboczy Rosochy ( 465 m.n.p.m. ), na których ową radiostację posadowiono.

Przez wieś przechodzą dwa znakowane szlaki turystyczne, które prowadzą do opisanego wcześniej pomnika przyrody nieożywionej „Wapień niecki Leszczyny„. Szlaki wiodą przez kompleksy leśne porośnięte lasem mieszanym, obfitujące w pomnikowe drzewa. Proponuję do kamieniołomów wapienia maszerować niebieskim szlakiem, a do Stanisławowa wracać czerwonym, mniej stromym podejściem. No to w drogę !

W okolicach placu zabaw znajdujemy niebieski szlak, na początku łąkami, po 800 metrach wchodzimy do lasu, mijamy pomnikową lipę ( 365 cm ) oraz dalej kilka pomnikowych buków ( niestety są nieoznakowane tabliczkami ). Spacerując, miniemy po lewej stronie dwa rosnące obok siebie pomnikowe buki.

Mniejszy ma 200 cm w pierśnicy, większy 340 cm, wysokość odpowiednio 25 i 30 metrów.

Następnie szlak niebieski łączy się z czerwonym, biegnie razem dalej ( pomnikowe buki ). W miejscu gdzie szlak niebieski skręca w kierunku wapiennika, warto zwrócić uwagę na porośnięte bluszczem drzewa. Część z nich objęto ochroną pomnikową.

Jeden z bluszczy ma nietypowy, kosmaty pień.

W miejscu ( widocznym na zdjęciu powyżej ) gdzie spotykają się szlaki czerwony, czarny oraz kończy się niebieski którym przyszliśmy, ma początek pomnikowy szpaler 38 modrzewi.

Drzewa w szpalerze mają grubość od 60 – 115 cm, idąc wzdłuż niego dotrzemy w okolice wapiennika.

W tym samym oddziale leśnym (64b) można odnaleźć szpaler 14 daglezji, o obwodach 160 – 230 cm. Po zwiedzeniu nieczynnych kamieniołomów można wrócić czerwonym szlakiem do Stanisławowa lub kontynuować wycieczkę do Leszczyny ( tam pomnik przyrody nieożywionej ” Ciche Szczęście ” ).