Pomnikowy dąb z Iwonicza (pow. krośnieński, podkarpackie).

Pomijając okazy martwe lub zamierające drzewa ciągle powiększają przekrój pnia i gałęzi, dlatego też obwody drzew podawane w rejestrach pomników przyrody po latach stają się nieaktualne. Dobrym zwyczajem miłośnika sędziwych drzew jest indywidualny pomiar obwodu odwiedzanego okazu i publikowanie tych danych w necie, by mieć możliwość obliczania szybkości przyrostu na grubość. Istnieją jednak takie egzemplarze drzew, których pomiar z różnych względów trzeba sobie odpuścić – do takich okazów należy pomnikowy dąb szypułkowy rosnący w Iwoniczu, wsi położonej w gminie Iwonicz – Zdrój (pow. krośnieński, podkarpackie).

GPS N 49°36’12.1″ , E 21°48’03.1″

pomnikowy dąb z Iwonicza

dąb o obwodzie 666 cm z Iwonicza

Iwonicz - pomnikowy dąb szypułkowy

Drzewo rośnie przy skrzyżowaniu ulic Długiej i Floriańskiej, w pobliżu mostu przerzuconego nad Iwoniczanką. Stroma skarpa i gęstwina krzewów od strony mostu znacznie utrudniają dostęp, bez odpowiedniego przygotowania łatwo się skapać w strumieniu, zarówno podczas pomiaru jak i dojścia do drzewa.

Iwonicz - pomnikowy dąbIwonicz - pomnikowy dąb przy narożniku parku przypałacowegoIwonicz - pień pomnikowego dębu

Mając do wyboru nieprzewidzianą kąpiel lub przyjemność podziwiania następnego pomnika przyrody, autor tego artykułu wybrał ten drugi wariant, dlatego przy opisie tego drzewa musi się posiłkować informacjami zawartymi w CRFOP. Według tych danych drzewo mierzy w obwodzie 666 cm, wysokość okazu 27 metrów, rozpiętość korony 15 metrów, wiek 520 lat.

pomnikowy dąb nad brzegiem Iwoniczanki

Dąb z Iwonicza posiada status pomnika przyrody już od 1978 r.; został prawidłowo oznakowany stosowną tabliczką.

pień pomnikowego dębu z Iwonicza

120 m na północ od dębu, na ogrodzonym terenie szkoły, rośnie pomnikowy klon jawor.

GPS N 49°36’15.9″ , E 21°48’03.1″

pomnikowy klon jawor z Iwonicza

Drzewo mierzy w obwodzie 314 cm, wysokość klonu 19 metrów, szacunkowy wiek ok. 140 lat.

Iwonicz - pomnikowy klon jaworpień pomnikowego jaworu z Iwonicza

Źródło wody siarczkowej „Bogumiła” w Komborni (gm. Korczyna, podkarpackie).

Drugie pomnikowe źródło siarczkowe w gminie Korczyna (pow. krośnieński, podkarpackie) o nazwie „Bogumiła” znajduje się w miejscowości Kombornia. Dojazd do geostanowiska jest możliwy z szosy nr 19 za drogowskazem „Kombornia 3 km” i „Do Winnicy” w ulicę Słoneczną, do miejsca gdzie drogę przecina linia wysokiego napięcia. Obok ogromnego słupa energetycznego, w otoczeniu czterech świerków znajduje się kapliczka, a przy odchodzącej w lewo stronę drodze ustawiono drogowskaz bliźniaczo podobny to tego przy źródle „Bartłomiej„.

1. Drogowskaz do źródła Bogumiła

Auto można zostawić 100 m dalej, na poboczu drogi gruntowej naprzeciw blaszanego garażu i w dalszą trasę udać się pieszo. Droga ostro opada w dół w kierunku prywatnej posesji, dalej bokiem ścieżką po betonowej kostce obok kurnika, potem po schodach i za zakrętem w kierunku przepływającego strumienia, do widocznych już tablic.

GPS N 49°43’02.1″ , E 21°53’23.1″

2. Ścieżka do źródła Bogumiła

3. Schody prowadzące do źródła Bogumiła

4. Dojście do źródła Bogumiła

5. Otoczenie źródła Bogumiła

7. Druga tablica przy źródle Bogumiła6. Tablica przy źródle Bogumiła

Do niedawna nisza źródłowa miała kształt owalnej misy o wymiarach 0,7 × 0,8 m i głębokości 0,8 m; wykuta została w ławicy piaskowca, ze względu na usytuowanie ulegała ciągłemu zasypywaniu. W ramach udostępniania źródła do ruchu turystycznego zostało ono obudowane betonowymi kręgami, a wypływ wody wyprowadzony przez metalową rurkę.

8. Źródło Bogumiła w Kamborni9. Schodki do źródła Bogumiła10. Betonowe kręgi zabudowujące źródło Bogumiła

Parametry fizykochemiczne źródła: woda typu HCO3–Ca–Mg+H2S, mineralizacja 0,6 ­­g/dm³, temperatura 9,5°C i pH 7,4. Zawartość siarkowodoru wynosi 4,6 mg/dm3, a wydajność – 5 dm³/min. Warstwą wodonośną są gruboławicowe piaskowce i łupki warstw krośnieńskich wieku oligoceńskiego.

11. Rurka wyprowadzająca wodę ze źródła Bogumiła

Poniżej rurki widoczny jest biały osad nitkowatych bakterii siarkowych Beggiatoa i Thiothrix.

12. Osad bakterii siarkowych poniżej wypływu ze źródła Bogumiła