Pomniki przyrody w Lubinie (podsumowanie).

Lubin to duże miasto (ponad 73 tys. mieszkańców) położone w północnej części województwa dolnośląskiego, siedziba władz miejskich, gminnych i powiatowych. To bardzo stara osada (prawa miejskie od 1295 r.) z kilkoma zabytkami o średniowiecznym rodowodzie w historycznym centrum. Jednak największy rozkwit miejscowości nastąpił w latach 60 – tych XX w., po odkryciu i eksploatacji bogatych złóż miedzi.

Choć w mieście dominuje działalność przemysłowa, nie odczuwa się tu braku terenów zielonych. Zieleń urządzoną stanowi 10 dobrze utrzymanych parków oraz liczne skwery. Do 2005 r. Lubin mógł się pochwalić tylko 2 pomnikowymi drzewami. Ten stan zmieniła Uchwała Nr LXXI/319/05 Rady Miejskiej w Lubinie z dnia 22 listopada 2005 r. powołująca do ochrony pomnikowej 35 obiektów (nie wszystkie dotrwały do chwili obecnej). Prawdopodobnie najstarszym pomnikowym drzewem w mieście jest dąb szypułkowy (obwód 350 cm), rosnący przy ul. Traugutta 1.

Pozostałe pomnikowe drzewa uświetniają lubińskie parki, większość z nich została już opisana w poprzednich artykułach. Największą ilość (16 szt.) pomnikowych okazów znajdziemy w Parku Wrocławskim – więcej informacji w artykule „Park Wrocławski w Lubinie„. Spacerując wokół starych murów obronnych znajdziemy kolejne pomnikowe okazy: lipę szerokolistną na skwerze J. Wyżykowskiego, jesion wyniosły i klon jawor w Parku Piłsudskiego, grab, platan i dwa klony jawory (w tym jeden w odm. purpurowej) w Parku Kopernika, aleję 11 kasztanowców poniżej Wzgórza Zamkowego – szczegóły w artykułach „Pomniki przyrody w centrum Lubina” oraz „Pomnikowa aleja kasztanowcowa w Lubinie„. Dwie robinie białe, sosna pospolita i dąb szypułkowy to pomnikowe drzewa rosnące w Parku Leśnym – terenie dawnej strzelnicy.

Trzy pomnikowe platany znajdują się w Parku Słowiańskim. Najgrubszy mierzy w obwodzie 410 cm.

Drugi platan mierzy w pierśnicy 300 cm.

Tuż obok, ale za ogrodzeniem posesji rośnie pomnikowa lipa szerokolistna o obwodzie 310 cm.

Trzeci platan mierzy w obwodzie 270 cm.

Po pomnikowej sośnie wejmutce pozostał tylko niewysoki kikut.

Grupowy pomnik przyrody znajduje się w Parku Osiedlowym (Aliantów) przy ul. Parkowej. To grupa 47 żywotników zachodnich o obwodach pni zawierających się w przedziale 40 – 108 cm.

Pomniki przyrody w gminie Żórawina (pow. wrocławski).

Tereny gminy Żórawina (pow. wrocławski, dolnośląskie) położone są na południe od Wrocławia, przecięte autostradą A-4. Gmina jest bogata w cenne zabytki, w rejestrze zabytków figurują zespoły pałacowo – dworskie, kościoły o średniowiecznym rodowodzie, przypałacowe parki. Perełką jest ufortyfikowany, otoczony fosą, manierystyczny kościół Trójcy Św. w Żórawinie, jeden z najcenniejszych zabytków w Europie Środkowej. Obiekt datowany na rok 1335 został gruntownie rozbudowany w latach 1600-1608, otrzymując dodatkowo wspaniałe wyposażenie wnętrza.

Listę zabytkowych obiektów uzupełnia liczny zespół pomników dawnego prawa: pręgierz oraz kuny na portalu kościoła Św. Trójcy w Żórawinie, krzyże pojednania (pokutne).

Gmina Żórawina ma wybitnie rolniczy charakter – grunty orne zajmują aż 88% obszaru a lasy niespełna 1% (głównie wzdłuż cieków wodnych). Niewiele więc drzew mogło osiągnąć sędziwy wiek, by uzyskać status pomnika przyrody. Niemniej na terenie gminy 4 drzewa objęto ochroną pomnikową.

Dąb szypułkowy „Wilczek” rośnie obok sklepu, przy ul. Kopernika w Wilczkowie. Okaz mierzy w obwodzie 355 cm.

GPS N 50°58′02.30″, E 16°59′05.07″

Drugi pomnikowy dąb o obwodzie 319 cm rośnie w Mędłowie, u zbiegu ulic Długopolskiej i Dębowej.

GPS N 51°00′15.15″, E 17°02′55.97″

Drzewa o walorach pomnikowych rosną również w zabytkowych parkach podworskich. Status pomnika przyrody posiadają tylko 2 okazałe platany klonolistne, rosnące w zaniedbanym parku we wsi Bogunów.

GPS N 50°56′35″, E 17°01′34″

Platany mierzą 650 i 570 cm w obwodzie, wysokość drzew 31 i 32 metry.