Gmina miejsko – wiejska Mieroszów jest gminą przygraniczną, wchodzącą w skład powiatu wałbrzyskiego, położoną w południowej części województwa dolnośląskiego. Lokalizacja na styku Gór Stołowych i Kamiennych sprawia, że region charakteryzuje niezwykle zróżnicowany krajobraz, chroniony w ramach Parku Krajobrazowego Sudetów Wałbrzyskich.
Obszar gminy Mieroszów urozmaicony jest ogromną ilością form geologicznych, przeważającą część powołanych pomników przyrody stanowią twory przyrody nieożywionej. Większość została już opisana na tym blogu, ale warto wspomnieć o nich raz jeszcze, w celu podsumowania informacji.
Najwyższe szczyty Gór Kamiennych, a w szczególności pasmo Gór Suchych, budują skały pochodzenia wulkanicznego. Wybitnym przykładem permskiej działalności wulkanicznej jest stromy szczyt Stożka Wielkiego (841 m n.p.m.), w całości chroniony jako pomnik przyrody. Stożek Wielki jest pozostałością dawnego komina wulkanicznego zbudowanego z latytów , przebijającego skały osadowe – iłowce i mułowce. Więcej zdjęć w artykule „Stożek Wielki w Górach Suchych„.
Na północnym stoku Suchawy (928 m n.p.m.) doszło w przeszłości do potężnych ruchów masowych. Silnie spękane, masywne latyty, budujące bardzo stromy wierzchołek uległy oberwaniu, tworząc efektowne urwisko skalne, a w dolnej części zbocza potężne gołoborze. „Czerwone Skałki” to najbardziej widowiskowy, a przy tym najtrudniej dostępny pomnik przyrody. Więcej informacji w artykule „Czerwone Skałki w Górach Suchych„.
Potężne osuwisko podziwiać można również na sąsiedniej Kostrzynie. Nie jest ono tak widowiskowe jak na Suchawej, ponieważ zbocze porośnięte jest lasem. Status pomnika przyrody posiada ostaniec zwany Małpią Skałką – opisany dokładnie w artykule „Małpia Skałka na zboczu Kostrzyny (Góry Suche)„.
Geneza powstania „Szczelin Wiatrowych” – unikalnego w skali kraju pomnika przyrody – również związana jest z ruchami masowymi. W szczelinach powstałych w partiach wierzchołkowych Lesistej Wielkiej i Małej zachodzi cyrkulacja powietrza. Dokładna lokalizacja i opis dojścia w artykule „Szczeliny Wiatrowe” na Lesistej Wielkiej (Góry Kamienne).
Zachodnia część gminy Mieroszów obejmuje swym zasięgiem pasmo Zaworów, stanowiących północny kraniec Gór Stołowych. Zbudowane są ze skał osadowych, głównie z piaskowców. Pomnikami przyrody są tu ostańce skalne zlokalizowane między Różaną a Łączną, których wysokość dochodzi do 20 m. Więcej informacji i zdjęć w artykule „Czartowskie Skały„.
(Edytowano 28.08.2021 r.) Pomniki przyrody ożywionej w gminie Mieroszów reprezentują trzy obiekty. Pierwszy z nich – dąb szypułkowy – zlokalizowany jest przy ul. Mickiewicza 1A w Mieroszowie, tuż przy skrzyżowaniu z ul. Słowackiego.
Dąb przez mieszkańców nazywany Adam mierzy w obwodzie 417 cm, szacowany wiek ok. 140 lat. Pomnikiem przyrody został ustanowiony na mocy Uchwały nr XXI/146/2020 Rady Miejskiej Mieroszowa z dnia 25 czerwca 2020 r.
Unikalna w skali województwa a nawet całego kraju jest ogromna lipa drobnolistna, która rośnie przy kościele w Unisławiu Śląskim. Drzewo mierzy w obwodzie 877 cm, szacowany wiek ok. 400 lat. Drzewo to opisywałem w artykule „Pomnikowa lipa w Unisławiu Śląskim„.
Pomnikiem przyrody jest również skupisko cisów o średnicy ok. 18 m i wysokości do 5 m, zlokalizowane w Sokołowsku przy ul. Głównej 29 (dawne sanatorium „Chrobry”).
