Park Miejski w Żarowie.

Żarów jest przemysłowym miastem w powiecie świdnickim, siedzibą gminy miejsko – wiejskiej. Gwałtowny rozkwit miejscowości nastąpił w XIX w. w związku z doprowadzeniem linii kolejowej i rozwojem przemysłu chemicznego. Śladem tej świetności jest zespół pałacowy przy ul. Zamkowej, wybudowany w stylu neogotyckim przez majętnego fabrykanta . Do pałacu (zwanego zamkiem) przylega park powstały w 1860 r. o powierzchni 11 ha. W bogatym drzewostanie doliczono się 51 gatunków drzew i krzewów, wiele z nich to rzadkie okazy egzotyczne. Ochroną pomnikową w parku objęto ponad 20 drzew; połowa z nich to gatunki rodzime (dęby, buki, klony, cis), jednak bardziej ujęła mnie mnogość taksonów egzotycznych.

Wejście do parku znajduje się pomiędzy budynkami Zamkowa 5 i 7, tam też ustawiono kolorową tablicę.

Najbardziej okazałym drzewem widocznym spod tablicy jest przepiękny platan klonolistny o obwodzie 574 cm.

 Za sceną odnajdziemy grupę 4 cypryśników błotnych o obwodach 190, 202, 204 i 305 cm. Pierwotnie rosły na wysepce nieistniejącego już stawu.

Bliżej zwartego zadrzewienia rośnie jeden z dwóch pomnikowych tulipanowców amerykańskich.

 To ciekawe drzewo rozpoznamy po charakterystycznych liściach lub po owocach wiszących na drzewie nawet zimą.

Kilka metrów od budynku stoi okazały miłorząb dwuklapowy o obwodzie 317 cm.

 Ścieżką wędrujemy wgłąb parku, tam pośród młodego drzewostanu kilka okazałych egzemplarzy buków oraz dębów.

Przy scenie od strony widowni kolejny buk ale w odmianie purpurowej.

 Na wyniesionej części parku piękny okaz jodły greckiej o obwodzie 323 cm.

Niedaleko rosną też 2 pomnikowe iglicznie trójcierniowe. Gatunek rozpoznamy po długich cierniach i charakterystycznych owocach w formie poskręcanych strąków.

 Obok kilka okazów cisa pospolitego.

Schodzimy w kierunku sceny, by przyjrzeć się bliżej okazom sosny czarnej. Jedna z sosen o obwodzie 301 cm (oznaczona tabliczką) posiada status pomnika przyrody.

W artykule tym skupiłem się głównie na okazach drzew egzotycznych, pomijając kilka istniejących jeszcze egzemplarzy buków i dębów o statusie pomników przyrody. Pełną listę pomnikowych drzew można odnaleźć tutaj.

Pomniki przyrody w Jedlinie – Zdroju.

Jedlina – Zdrój jest miastem i gminą uzdrowiskową w powiecie wałbrzyskim, położoną na styku Gór Wałbrzyskich, doliny rzeki Bystrzycy i Gór Sowich. 

Tutejszy Zakład Przyrodoleczniczy specjalizuje się w schorzeniach układu krążenia, chorobach narządu ruchu oraz układu oddechowego, trawiennego, moczowego, wydzielania wewnętrznego i przemiany materii. 

Na terenie gminy ochroną pomnikową objęto 5 drzew. Pierwsze z nich – cis pospolity – rośnie przed budynkiem Domu Zdrojowego.

GPS N 50°43′42.67″ , E 16°20′42.78″

Cis jest wysoki na 7 metrów, w formie dwupiennej o obwodzie 74 + 69 cm.

Przy ulicy Poznańskiej 3, za ogrodzeniem „Śnieżynki”, rośnie pomnikowa sosna limba.

GPS N 50°43′29.12″ , E 16°20′46.43″

Drzewo jest wysokie na 15 metrów, posiada pień oznaczony tabliczką o obwodzie 116 cm.

Na klombie przy ulicy Cmentarnej 1 rosną dwa pomnikowe drzewa : sosna limba i ambrowiec amerykański.

GPS N 50°43′17.55″ , E 16°20′53.17″

 

 

 

 

 

 

 

Pień sosny limby mierzy w pierśnicy 160 cm.

Jedyny na Dolnym Śląsku pomnikowy ambrowiec amerykański mierzy w obwodzie 145 cm.

Ostatnie pomnikowe drzewo – tulipanowiec amerykański – rośnie na terenie posesji przy ulicy Warszawskiej 3.

GPS N 50°43′48.93″ , E 16°20′33.89″

Pień tulipanowca (więcej o tulipanowcach tutaj) mierzy w obwodzie 213 cm, wysokość drzewa 25 metrów, brak tabliczki.

W dzielnicy Kamieńsk, w pobliżu stacji PKP Jedlina Górna znajduje się pomnik przyrody nieożywionej – nieczynny łom odsłaniający komin wulkaniczny.