Zespół Przyrodniczo – Krajobrazowy „Lipno” (gm. Niemodlin, opolskie).

Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Lipno” został powołany do życia Uchwałą nr XXXIX/243/98 Rady Miejskiej w Niemodlinie z dnia 26 lutego 1998 r. celem ochrony i udostępniania dla celów rekreacyjno – poznawczych obszarów ekosystemów leśno -stawowych dawnego parku krajobrazowego. Park w stylu angielskim został założony  pod koniec XVIII w. przez hrabiego Praschmę na miejscu dawnego zwierzyńca (reliktem po zwierzyńcu jest Brama Niemodlińska).

Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Lipno” obejmuje powierzchnię 189,53 ha i administrowany jest przez Nadleśnictwo Tułowice. Szczególnie cennym fragmentem parku jest ogród dendrologiczny (arboretum) z licznymi okazami drzew egzotycznych.

Przez obszar parku przebiega niebiesko znakowany szlak turystyczny, ścieżka przyrodnicza i liczne szlaki rowerowe. Dojazd do parku (w szczególności do arboretum)  jest dobrze oznakowany licznymi drogowskazami, bez problemu znajdziemy też tablice z mapami znajdujących się tu atrakcji.

To znakomite miejsce na długie spacery; jednych będzie cieszyć samo przebywanie w lesie, inni poświęcą czas na poszukiwanie pozostałości po dawnych obiektach parkowych – w obu przypadkach napotkamy licznie rosnące tu pomnikowe drzewa. Dość łatwo odnaleźć pomnikową sosnę rosnącą przy drodze do arboretum, odchodzącą od szosy Lipno – Jaczowice.

Okaz mierzy w obwodzie 287 cm, wiek ok. 200 lat.

W arboretum odnajdziemy 4 pomnikowe drzewa, wszystkie opisałem dokładnie w artykule „Arboretum w Lipnie„. Mijając zabudowania przy arboretum i kierując się w lewo (na zachód) dojdziemy do grupy dwóch pomnikowych drzew: sosny zwyczajnej i modrzewia europejskiego. Okazy mierzą w obwodach 273 i 267 cm, wysokość drzew 37 i 30 m.

Nieco dalej rośnie kolejna pomnikowa sosna.100 m dalej leży pomnikowy głaz narzutowy o obwodzie 815 cm. Więcej informacji w artykule „Pomnikowy eratyk w Jaczowicach„.

Skręcając za Kapliczką Pustelnika w prawo dojdziemy po 300 – 400 m do grupy pomnikowych dębów o obwodach 422 – 568 cm.

Przy pobliskim skrzyżowaniu rośnie następny pomnikowy dąb.

Kolejny dąb otoczony płotkiem i oznakowany stosowną tabliczką rośnie 100 m od skrzyżowania.

W pobliżu, w lesie kilkanaście metrów od drogi rośnie dąb o nietypowo nisko osadzonej tabliczce, obok niego potężny, ale niestety uschnięty pomnikowy świerk.

Inne warte uwagi pomniki przyrody w gminie Niemodlin to „Dąb Pücklera w Szydłowcu Śląskim” i „Pomnikowe głazy narzutowe w Niemodlinie„.

Arboretum w Lipnie (gm. Niemodlin, opolskie).

Pod koniec XVIII w. właściciel dóbr niemodlińskich hrabia Jan Nepomucen Karol Praschma postanowił przekształcić dawny zwierzyniec na modny w tym czasie park krajobrazowy w stylu angielskim. Cześć rozległego założenia przeznaczył na stworzenie parku dendrologicznego z kolekcją drzew ze strefy umiarkowanej Ameryki Północnej, Azji, Europy Południowej. Obecnie arboretum (4,18 ha) znajduje się w administracji Nadleśnictwa Tułowice, jest ogólnodostępne (darmowe) w porze dziennej, przez cały rok. Dojazd do arboretum jest dobrze oznakowany (najłatwiej trafić z Niemodlina ul. Daszyńskiego), na miejscu obok zabytkowego budynku przygotowano parkingi.

GPS N 50°36’58” , E 17°36’16”

Spacerując wytyczoną ścieżką przyrodniczą możemy się zapoznać z 95 gatunkami drzew i krzewów.

Przez arboretum przepływa strumień, nad którym przerzucono kilka uroczych mostków.

Ozdobą arboretum w Lipnie jest kolekcja różaneczników, szczególnie pięknych w okresie kwitnienia.

Przy ogrodzeniu arboretum ustawiono wieżę widokową, z której można podejrzeć staw Zofia.

Statusem pomników przyrody w arboretum uhonorowano 4 okazy drzew: żywotnik olbrzymi, jałowiec wirginijski, tulipanowiec amerykański, miłorząb dwuklapowy. Przyjmuje się, że zostały one posadzone w pierwszych latach istnienia parku dendrologicznego (ok. 1782 r.) i w obrębie swojego gatunku należą do najstarszych egzemplarzy w Polsce. Wyjątkowo okazale prezentuje się pomnikowy żywotnik olbrzymi, rosnący nad strumieniem, tuż przy wejściu do arboretum.

Drzewo mierzy w obwodzie 442 m, wysokość okazu 34 m, wiek ok. 230 lat.

W pobliżu żywotnika rośnie prawdopodobnie najstarszy w Polsce okaz jałowca wirginijskiego. Drzewo – pomnik przyrody – mierzy w pierśnicy 218 cm, wysokość jałowca 28 metrów.

Dziwnym pokrojem charakteryzuje się pomnikowy tulipanowiec amerykański. Na wysokości 4 m z masywnego pnia wyrasta potężny konar, który u nasady przykryto daszkiem zabezpieczającym przed deszczem.

Tulipanowiec mierzy w obwodzie 485 cm, wysokość drzewa 32,5 m.

Ostatni pomnikowy okaz – miłorząb dwuklapowy – rośnie przy ogrodzeniu budynku dawnej leśniczówki. Dobrze widoczny jest również z okolicy parkingu.

Miłorząb posiada prosty pień o obwodzie pierśnicowym 258 cm, wysokość drzewa 28 m.