Rzędkowice to wieś położona w gminie Włodowice (pow. zawierciański, śląskie), na Wyżynie Częstochowskiej. Miejscowość znana jest z górującego nad nią wybitnego muru wapiennych ostańców o wysokości do 30 metrów, zwanych Rzędkowickimi Skałami. Malownicza panorama Skał Rzędkowickich jest dobrze widoczna z głównej drogi biegnącej przez sioło, wał skalny o południowej ekspozycji ciągnie się na długości ponad kilometra.
Dla osób zmotoryzowanych najlepszym punktem wyjścia do zwiedzania Skał Rzędkowickich jest bezpłatny parking położony w północnej części wsi, przy ulicy Jurajskiej.
GPS N 50°34′38″ , E 19°29′08″
Maszerując z parkingu w kierunku skał (zielonym szlakiem) natrafimy na kolorową tablicę z mapą lokalizacji poszczególnych formacji skalnych.
Po przejściu ok. 100 metrów ujrzymy ołtarz polowy i górującą nad nim skałę o nazwie Wysoka – posiada kształt słupa o wysokości 15 metrów.
Wędrując dalej zielonym szlakiem możemy podziwiać Małą Grań, Basztę i Turnię Szefa.
Skały Rzędkowickie to teren o wybitnych walorach wspinaczkowych z szerokim wachlarzem trudności dróg. Popularność rejonu sprawia że w pogodne dni gęsto tu od amatorów wspinaczki – na zdjęciach poniżej chętni do zdobycia Zegarowej.
Malownicze skały zbudowane są z górnojurajskich wapieni powstałych ze szczątków węglanowych osadzających się na dnie morza przed 180 mln lat. Pod wpływem wody z rozpuszczonym w niej dwutlenkiem węgla wapienie ulegają rozpuszczaniu, czyli krasowieniu. Pod wpływem procesów krasowych powstają charakterystyczne formy, m.in. jaskinie, studnie (kominy) krasowe i inne. W grupie Skał Rzędkowickich można podziwiać komin krasowy o wysokości 12 m, ukryty w skale o nazwie Studnisko.
Skały Rzędkowickie uzyskały status pomnika przyrody na mocy Rozporządzenia nr 4/09
Wojewody Śląskiego z dnia 25 lutego 2009 r. w sprawie ustanowienia pomnika przyrody pod nazwą „Skały Rzędkowickie” w gminie Włodowice. W Rozporządzeniu napisano że: Szczególnym celem ochrony jest zachowanie ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zespołu wzgórz ostańcowych ze zbiorowiskami muraw kserotermicznych oraz stanowiskami roślin rzadkich i chronionych. Ochroną objęto obszar o o powierzchni 445107 m²
Prawdopodobnie w 2009 r. muraw było znacznie więcej, obecnie teren pod skałami w większości miejsc porastają krzewy tarniny, dzikiej róży i jałowca.
Wracamy na zielony szlak poprowadzony podnóżem skał, po opuszczeniu Studniska mijamy Wschodnią Grań i Mały Mur, zbliżamy się do Turni Cyklopa i Wielkiej Baszty.
Dalsza trasa prowadzi wzdłuż Turni Lechwora, Turni Kursantów i Narożnej Turni.
Zbliżamy się do najwyższego wzniesienia całej grupy, czyli do Okiennika Rzędkowickiego. U podstawy tej skały znajduje się duże schronisko – zwane Garażem, ok. 10 m poniżej wierzchołka znajduje się grota o czterech otworach (oknach), z których dwa wychodzą na stronę wschodnią, a dwa na zachodnią.
Od południowego zachodu do Okiennika przylega Słoneczna Turnia.
Pomiędzy Okiennikiem a Słoneczną znajduje się jedno z nielicznych miejsc, na które może podejść nie wyposażony w sprzęt wspinaczkowy turysta. Prowadzą do niego schody poprowadzone w górę zalesionego zbocza, dalej ostrożnie ścieżką wśród skałek. Wspaniałe widoki zapewnione.
Stoki o ekspozycji północno-wschodniej porasta las mieszany z przewagą buka pospolitego, poniżej las grądowy z grabem pospolitym. Znajduje się tam kilka ciekawych, choć niewysokich skałek.
Jedną z kilku dróg prowadzących u podstawy zbocza, można wrócić w okolice parkingu.
