pomnikowy platan | Pomniki przyrody

Murowane fortyfikacje obronne miasta Lubina powstały w latach 1348 – 1358 w miejscu wcześniejszych obwałowań drewniano – ziemnych. Pierścień murów miejskich wzmacniało 15 prostokątnych baszt oraz 3 bramy: Głogowska, Ścinawska i Wrocławska, zwana również Legnicką; ponadto podwójne a miejscami nawet potrójne fosy. Rozwój technik wojskowych (a w szczególności artylerii) zatracał sens istnienia tego typu umocnień, nieremontowane mury podlegały rozbiórce, a fosy zostały zasypane. Niemniej z dawnego przebiegu zachowało się do czasów współczesnych ok. 70% murów miejskich, wpisanych na listę zabytków Lubina. Miejsce dawnych fos zamieniono na tereny zielone (planty), obecnie to parki miejskie z wieloma drzewami o statusie pomników przyrody.

Spacer po obwodzie historycznego centrum Lubina można rozpocząć przy Skwerze im. J. Wyżykowskiego. To ważna postać w powojennej historii miasta, odkrywca bogatych złóż rud miedzi w Lubinie i okolicach.

Rosnąca w pobliżu ul. Mieszka I lipa szerokolistna o obwodzie pnia 295 cm jest pomnikiem przyrody.

W pobliskim Parku im J. Piłsudskiego rosną 2 pomnikowe drzewa – klon jawor i jesion wyniosły. Klon jawor posiada pień o obwodzie 320 cm.

Pomnikowy jesion o obwodzie 315 cm rośnie bliżej pomnika Piłsudskiego.

Spacerując alejką wzdłuż murów miejskich dojdziemy do placu zabaw i fontanny.

Przechodzimy na wewnętrzną stronę murów i kierujemy się do pobliskiej baszty Bramy Głogowskiej.

Dalszy dobrze zachowany odcinek miejskich fortyfikacji znajduje się w pobliżu kościoła MB Częstochowskiej. Charakterystyczna jest tu baszta narożna (ul. Kołłątaja).

Tuż za nią rośnie pomnikowy platan klonolistny o obwodzie 375 cm.

Ciekawostką dendrologiczną Parku Kopernika jest klon jawor w odmianie purpurowej. Obwód pomnikowego okazu wynosi 221 cm.

Przy fontannie rośnie pomnikowy grab pospolity o obwodzie 250 cm (do niedawna rosły tu 2 okazy).

Kolejnym pomnikiem przyrody w Parku Kopernika jest klon jawor o obwodzie 240 cm.

Ciekawie uformowany został okaz buka rosnącego tuż przy murze.

Nad Parkiem Kopernika góruje wysoka dzwonnica (kampanila), to nadbudowana w końcu XV w. baszta murów obronnych. Łączy się z kościołem krytym gankiem.

Z kościoła wędrujemy do rynku w centrum którego stoi ratusz z 1768 r. Nad portalem wejściowym wmurowano przedwojenny herb miasta.

Idąc dalej odchodzącą od rynku ul. Piastowską dotrzemy w okolice opisanego w poprzednim wpisie Wzgórza Zamkowego.

Więcej informacji i zdjęć w artykule „Pomnikowa aleja kasztanowcowa w Lubinie„.

Chojnowska jest jedną z głównych ulic Legnicy, odchodzącą z Rynku w kierunku zachodnim. Jej długość wynosi 2613 m, prawie w całości znajduje się w ciągu drogi krajowej nr 94. Znaczenie historyczne ulicy Chojnowskiej akcentuje zachowana Brama Chojnowska.

Chociaż przy opisywanej ulicy nie ma większych terenów zielonych, to można tu odnaleźć kilka pomnikowych drzew, o dużej rozpiętości gatunkowej. Skupisko pomnikowych okazów znajduje się przy kompleksie budynków Ośrodka Psychiatrycznej i Odwykowej Opieki Zdrowotnej (Chojnowska 81). Egzemplarzem zwracającym szczególną uwagę jest potężny platan klonolistny.

Pień tego okazu mierzy w obwodzie 442 cm, wysokość drzewa 30 metrów.

W pobliżu, między budynkami, rośnie pomnikowa lipa drobnolistna o obwodzie pnia 296 cm i wysokości 28 m.

Kolejny pomnikowy okaz to jesion wyniosły o obwodzie pnia 401 cm i wysokości 25 m.

Najciekawszym drzewem jest pomnikowy orzech czarny, przepięknie przebarwiający się jesienią (pełny opis gatunku w artykule „Orzech czarny w Rogalicach„). Legnicki okaz jest jedynym pomnikowym egzemplarzem tego gatunku na Dolnym Śląsku, mierzy w obwodzie 252 cm, wysokość drzewa 22 metry.

Pomnikowy miłorząb dwuklapowy rośnie na terenie Gimnazjum nr 5 (Chojnowska 100), przy bieżni. Okaz mierzy 172 cm w obwodzie, wysokość drzewa 18 m.

Ciekawe są również pomnikowe drzewa rosnące w bezpośrednim sąsiedztwie ul. Chojnowskiej. Do takich należą 2 topole kanadyjskie zlokalizowane przy ul. Kawaleryjskiej.