Tereny gminy Podgórzyn leżą w południowo – zachodniej części woj. dolnośląskiego, w powiecie jeleniogórskim. Charakteryzują się bardzo zróżnicowanym krajobrazem – od prawie płaskiego obszaru Kotliny Jeleniogórskiej (z niewysokimi wzniesieniami Wzgórz Łomnickich), poprzez Pogórze Karkonoszy do Głównego Grzbietu Karkonoszy z najwyższą kulminacją Smogorni (1489 m).
Większość pomników przyrody na terenie gminy Podgórzyn została już opisana na tym blogu, niniejszy artykuł ma na celu przypomnienie i podsumowanie licznego zbioru pomnikowych drzew (24 szt.) i dwóch tworów przyrody nieożywionej.
W samym Podgórzynie podziwiać można rozłożysty okaz dębu, dwa pozostałe znajdują się po prawej stronie drogi do Cieplic (Pomnikowe dęby w Podgórzynie).
Uchwała Nr XVIII/144/15 Rady Gminy Podgórzyn z 26.11. 2015 r. zniosła ochronę pomnikową dębu widocznego na zdjęciu poniżej.
Przy drodze do Piechowic, w pobliżu skrzyżowania z drogą do Zachełmia, rośnie pomnikowa topola czarna (Pomnikowa topola czarna Zachełmie – Podzamcze).
Uchwała Nr XVIII/144/15 Rady Gminy Podgórzyn z 26.11. 2015 r. znosi ochronę pomnikową tego drzewa.
Duża ilość pomnikowych drzew (buki, lipy, klon i tulipanowiec) znajduje się na terenie administrowanym przez Domu Pomocy Społecznej w Miłkowie (Pomnikowe drzewa w Miłkowie). Uchwała Nr XVIII/144/15 Rady Gminy Podgórzyn z 26.11. 2015 r. pozbawia statusu pomników przyrody 3 drzewa: 2 lipy i jeden buk.
Dwa ogromne świerki, o statusie pomników przyrody, rosną na terenie parkowym przyległym do pałacu w Staniszowie (Pomnikowe świerki przy pałacu w Staniszowie Górnym).
Przepiękny klon jawor rośnie w pobliżu kaplicy św. Anny na zboczu Grabowca (Klon jawor przy kaplicy Św. Anny w Sosnówce).
Drzewem którego jeszcze nie opisywałem jest pomnikowy dąb szypułkowy, rosnący w Sosnówce w pobliżu budynku przy ul. Liczyrzepy 45 a.
Okaz mierzy w pierśnicy 472 cm, wysokość drzewa 28 cm.
Pomnikiem przyrody nieożywionej w gminie Podgórzyn jest odsłonięcie zwietrzelin granitowych w Miłkowie. Na tym stanowisku zaobserwować można procesy erozyjne w granicie, dokonujące się jeszcze pod powierzchnią gruntu. 
Drugą osobliwością przyrody nieożywionej jest skałka o nazwie Waloński Kamień w Przesiece.
W pobliżu tej grupy skalnej, przy szosie, rosną dwie pomnikowe lipy drobnolistne (Pomnikowe lipy przy Walońskim Kamieniu w Przesiece).
